Digitale zorg

Ook partners buigen zich over de vragen ‘Wanneer kan het’ en ‘Welke digitale hulpmiddelen zijn geschikt in de zorg’?

Er komen steeds meer wetten en normen, die raken aan het gebruik van digitale toepassingen. Zo is de afgelopen jaren de Medical Device Regulation  geüpdatet en is er in 2021 een CEN-ISO norm gepubliceerd over gezondheidsapps.

Verder ontwikkelen partijen toetsingskaders, zoals het Landelijk toetsingskader voor gezondheidsapps (rijksoverheid.nl) en het Zorgtransformatiemodel (zn.nl).  

De hoeveelheid wetenschappelijk onderzoek naar de kwaliteit van digitale zorg neemt toe. Het aantal (internationale) publicaties met bewijs voor de kwaliteit van digitale zorg is de afgelopen jaren aanzienlijk gestegen.  

• Zelf zijn we, samen met InEen en LHV, initiatiefnemer van een effectiviteitsonderzoek naar digitaal contact, digitale zelftriage en telemonitoring.
• Ook hebben we met 6 partners onderzocht hoe we bewijs gebruiken om aanbevelingen over digitale zorg op te nemen in medisch-inhoudelijke richtlijnen. Je vindt hier de resultaten van het ZonMw DiDia-project. 

Het NHG werkte mee aan het ZonMw-project ‘Generieke adviezen over zorg op afstand’. Voor de huisarts gelden samengevat de volgende adviezen:

1. Besluitvorming over het inzetten van zorg op afstand vindt plaats in overleg tussen huisarts en patiënt.
2. Overweeg zorg op afstand bij:
   • tussentijdse controles en vervolgcontacten waarbij geen lichamelijk onderzoek noodzakelijk is;
   • monitoring en bespreking van (zelfgemeten) waarden en labuitslagen;
   • het uitzetten van vragenlijsten ter ondersteuning van de anamnese.
3. Zorg vindt bij voorkeur fysiek plaats:
   • als zorg op afstand niet mogelijk is of als de patiënt of de huisarts dit wenst;
   • tijdens jaarcontroles;
   • bij patiënten die niet stabiel zijn of patiënten met complexe zorgvragen.