Hoe herkennen huisartsen communicatie-kwetsbare patiënten (zoals mensen met lage gezondheidsvaardigheden) en hoe stemmen ze hun communicatie, met name op het gebied van gezamenlijke besluitvorming hier passend op af?
Achtergrondinformatie
Door personele schaarste in de huisartsenzorg en toenemende digitalisering wordt van patiënten meer zelfmanagement verwacht, bijvoorbeeld via digitale zelftriage of patiëntenportalen. Tegelijkertijd heeft 36% van de Nederlanders beperkte gezondheidsvaardigheden en 2,5 miljoen mensen moeite met lezen en schrijven. Ook beperkte taal- en digitale vaardigheden, lage sociaaleconomische status of cognitieve beperkingen spelen een rol. Dit leidt vaak tot zorgmijding, lage therapietrouw en onbegrepen klachten. De huisarts is vaak het enige medische aanspreekpunt, maar heeft beperkt tijd, tools en kennis om communicatie-kwetsbaarheid tijdig te herkennen. Verbetering van detectie en communicatie-afstemming is daarom essentieel.